Trądzik ropowiczy – przyczyny, objawy, leczenie i pielęgnacja
Trądzik ropowiczy jest jedną z najtrudniejszych form trądziku. Charakteryzuje się on występowaniem ropnych zmian na skórze twarzy, a niekiedy także pleców i klatki piersiowej. W leczeniu trądziku ropowiczego stosuje się środki doustne i miejscowe. Duże znaczenie ma także codzienna pielęgnacja.
Trądzik może występować u osób w każdym wieku. Najczęściej zmaga się z nim młodzież w okresie dojrzewania, ale wśród dorosłych między 35 a 44 rokiem życia obserwuje się go u 8% populacji. Jest to najczęstsza choroba skóry i zawsze wymaga leczenia. Trądzik jest problemem nie tylko dermatologicznym. Nieestetyczne wykwity w znacznym stopniu wpływają także na psychikę – osoby, które się z nim zmagają, mają zaniżoną samoocenę, brakuje im pewności siebie, unikają kontaktów społecznych, a niekiedy cierpią także na zaburzenia nastroju.
Czym jest trądzik ropowiczy?
Trądzik ropowiczy to jedna z postaci klinicznych trądziku pospolitego. Jego oznaką są ropne torbiele na skórze twarzy, pleców i klatki piersiowej, którym towarzyszy stan zapalny, zaczerwienienie i ból. Zmiany są duże i utrzymują się przez długi czas. Gdy znikają, pozostawiają po sobie nierówne, wciągnięte blizny. Często razem z nimi występują też krostki i zaskórniki charakterystyczne dla innych rodzajów trądziku.
Za przyczyny trądziku ropowiczego uznaje się zmiany hormonalne. Głównie zaburzenia dotyczące produkcji androgenów. W efekcie dochodzi do nadmiernej aktywności gruczołów łojowych, nadprodukcji sebum i zatkania ujścia gruczołu. W powstawaniu trądziku znaczenie przypisuje się także innym czynnikom. Wśród nich najczęściej wymienia się:
- predyspozycje genetyczne (często trądzik występuje też u innych osób w rodzinie);
- nieodpowiednią pielęgnację (w tym stosowanie źle dobranych kosmetyków);
- błędy żywieniowe;
- stosowanie niektórych leków (np. sterydowych);
- stres;
- palenie tytoniu.
Trądzik ropowiczy występuje u obu płci, jednak częściej obserwuje się go u mężczyzn. Choroba ma zwykle ciężki przebieg. Każdy przypadek wymaga leczenia, które może trwać nawet kilka lat.
Jak leczy się trądzik ropowiczy?
Leczenie trądziku ropowiczego powinno odbywać się w poradni dermatologicznej. Im wcześniej się ono rozpocznie, tym większa szansa, że kuracja szybciej przyniesie oczekiwane efekty. Schemat i rodzaj terapii jest dobierany indywidualnie do każdego pacjenta – w zależności od stopnia nasilenia objawów.
Wyróżnia się dwie rodzaje terapii trądziku ropowiczego – miejscową i doustną. Pierwsza z nich polega na stosowaniu antybiotyków (klindamycyny, erytromycyny, tetracykliny, neomycyny) i innych leków (np. nadtlenku benzoilu, kwasu azelainowego) w postaci maści, żelów i kremów bezpośrednio na zmienione chorobowo miejsca na skórze. Taka terapia sprawdza się w łagodnej postaci choroby. Częściej jednak konieczne jest połączenie jej ze środkami doustnymi.
Doustne leki na trądzik ropowiczy to przede wszystkim antybiotyki. Na początku zalecane są wyższe dawki, które są zmniejszanie, gdy tylko nastąpi poprawa. Taka kuracja trwa zwykle kilka miesięcy. Zaleca się, aby połączyć ją wraz z suplementacją witamin PP, C i B (poza witaminą B12). W bardzo ciężkich przypadkach dermatolog może zaproponować izotretynoinę. Jest to pochodna witaminy A, która działa przeciwłojotokowo. To bardzo silny lek, jednak wykazuje on dużą skuteczność. Należy pamiętać o działaniu teratogennym izotretynoiny i zastosować u kobiet skuteczną antykoncepcję.
Leczenie trądziku ropowiczego należy uzupełnić o:
- odpowiednią dietę (unikanie słodyczy, ostrych przypraw, konserwantów oraz wysokoprzetworzonych i tłustych produktów),
- profesjonalne zabiegi kosmetyczne (zapobiegają one bliznom i przebarwieniom, ale nie można ich stosować przed wyleczeniem stanu zapalnego),
- odpowiednią pielęgnację.
Warto wiedzieć: Jak ograniczyć nadmierne wydzielanie sebum?
Codzienna pielęgnacja twarzy przy trądziku ropowiczym
Codzienna pielęgnacja twarzy przy trądziku ropowiczym wymaga przede wszystkim odpowiednich kosmetyków. Należy pamiętać, że źle dopasowane produkty mogą zaszkodzić i nasilić chorobę. Unikać trzeba kremów, pianek i żelów, które zawierają konserwanty, sztuczne barwniki i alkohol etylowy.
Przy trądziku ropowiczym szczególnie polecane są dermokosmetyki, czyli kosmetyki, które zawierają substancje aktywne (m.in. cynk, oleje roślinne, glicerynę). Dzięki temu:
- zapobiegają nadmiernej utracie wody ze skóry;
- zapobiegają powstawaniu nowych zmian skórnych;
- łagodzą podrażnienia;
- wspomagają regenerację skóry;
- chronią i odbudowują warstwę lipidową.
Codzienną pielęgnację należy rozpocząć od oczyszczania, czyli pozbycia się zabrudzeń, kurzu, resztek makijażu i nadmiaru sebum. W tym celu sprawdzi się delikatna pianka myjąca. Następnie należy osuszyć skórę i nałożyć krem nawilżający (na dzień koniecznie z filtrem). Wszystkie te działania trzeba wykonywać każdego dnia rano i wieczorem. Kategorycznie zabronione jest wyciskanie i rozdrapywanie zmian skórnych, ponieważ może dojść do zainfekowania rany.
